Wyrównywanie szans to procedury prawne i społeczne, które są podejmowane przez państwo, samorząd oraz organizacje pozarządowe, a ich celem jest eliminowanie przeszkód i zwiększanie możliwości w celu zagwarantowania równości w dostępie do różnych instytucji, edukacji, opieki zdrowotnej, usług opiekuńczych i innych dóbr publicznych, a także w różnych dziedzinach aktywności, informacji i innych obszarach. Ideą tego podejścia jest dążenie do zapewnienia równości nie tylko w kontekście prawa, lecz także w traktowaniu, możliwościach i dostępie, co wymaga podejmowania aktywnych działań na rzecz grup zagrożonych wykluczeniem lub doświadczających nierównego traktowania, takich jak osoby starsze, osoby z niepełnosprawnościami, osoby LGBT+, mniejszości narodowe i etniczne, a także kobiety. Te działania często nazywane są działaniami afirmatywnymi lub pozytywnymi.

Wielokulturowość to obecność różnorodnych kultur w ramach jednego państwa. Jest to zjawisko, które wymaga stworzenia polityki mającej na celu zarządzanie tą różnorodnością kulturową.

Wykluczenie społeczne jest jedną z form marginalizacji społecznej, co oznacza ograniczenie lub całkowitą niemożność uczestnictwa w różnych sferach życia społecznego. Osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, takie jak uchodźcy i uchodźczynie poszukujący schronienia w Polsce, często borykają się z barierami kulturowymi, psychologicznymi (np. brak znajomości lokalnego języka, traumy wojenne) oraz społeczno-zawodowymi (np. niskie kwalifikacje), które uniemożliwiają im pełne funkcjonowanie w społeczeństwie.