W Norwegii obowiązuje ustawowa zasada zerowej tolerancji dla naruszeń, takich jak znęcanie się, przemoc, molestowanie i dyskryminacja.

Wszyscy uczniowie mają prawo do bezpiecznego i dobrego środowiska szkolnego, które promuje zdrowie, włączenie społeczne, dobre samopoczucie i naukę.

(Ustawa o oświacie § 12-2)

Zgodnie z ustawą uczniowie mają prawo do bezpiecznego i dobrego środowiska szkolnego, które promuje zdrowie, włączenie społeczne, dobre samopoczucie i naukę. Dotyczy to pomocy w szkole, SFO oraz pomocy w odrabianiu zadań domowych.

Różne działania poza godzinami zajęć lekcyjnych, zarówno cyfrowe, jak i fizyczne, mogą również wpływać na bezpieczeństwo jednostki w codziennym życiu szkolnym. Jako rodzice musimy zatem mieć świadomość, że wybory, których dokonujemy w imieniu naszych dzieci, mogą mieć konsekwencje dla ich bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia w codziennym życiu szkolnym.

Szkoła ma obowiązek przeciwdziałać przemocy, wykrywać ją i radzić sobie z nią. Ostateczna odpowiedzialność za to, czy dzieci stają się sprawcami lub ofiarami znęcania, spoczywa na dorosłych. Dzieci potrzebują wsparcia od zaangażowanych dorosłych, którzy stawiają granice, promują przyjaźń i tworzą pozytywne normy. To dotyczy zarówno czasu w szkole, jak i poza nią, w tym aktywności online. Program nauczania podkreśla, że uczniowie oraz dom mają wspólną odpowiedzialność za budowanie dobrej społeczności. Szkoła i dom powinny współpracować, aby zapewnić bezpieczne środowisko w klasie.

Dom i szkoła mają wspólny obowiązek zgłaszania, jeśli podejrzewamy lub mamy konkretną wiedzę, że dziecko lub młoda osoba nie czuje się bezpiecznie i dobrze w szkole. Jako rodzice musimy pamiętać, że nauczycielom może być trudno uchwycić wszystko, co dzieje się w codziennym życiu szkoły. Jeśli my, rodzice, posiadamy ważną wiedzę na temat prześladowań dziecka w czasie pozaszkolnym, musimy poinformować o tym szkołę.

Należy mieć na uwadze, że uczniowie mają różne wersje tego, co się wydarzyło. To całkiem naturalne, że dzieci i młodzież opowiadają tę wersję, która jest dla nich najbardziej korzystna. Jako rodzice musimy o tym pamiętać, gdy nawiązujemy dialog ze szkołą. Wspólna rozmowa nauczycieli i rodziców może pomóc w lepszym oglądzie sytuacji, dzięki czemu szkoła będzie mogła łatwiej zaproponować środki zaradcze.

Szkoła ma obowiązek działania. Oznacza to, że cały personel musi monitorować, jak dzieci radzą sobie w szkole i interweniować, jeśli odkryją bójkę, wykluczenie, obelgi słowne itp. Ponadto każdy, kto pracuje w szkole, ma obowiązek powiadomić dyrektora szkoły w przypadku podejrzeń, że uczniowi nie zapewniono bezpiecznych i dobrych warunków w szkole. Dotyczy to również sytuacji, gdy uczeń sam opowiada o odczuwanej niepewności. Szkoła musi jak najszybciej zbadać sprawę i zaradzić sytuacji za pomocą odpowiednich środków. W szczególnie poważnych przypadkach dyrektor ma obowiązek powiadomić także gminie.