Czy wiedziałeś, że obowiązek wyrejestrowania rezydencji podatkowej pojawia się, gdy opuszczasz Norwegię na stałe? Jeśli tego nie zrobisz, norweski urząd skarbowy, Skatteetaten, może opodatkować twój majątek, nawet jeśli znajduje się w Polsce. To obowiązek, który ma znaczące konsekwencje – niedopełnienie formalności może skutkować opodatkowaniem przez Norwegię nawet przez kolejne dziesięć lat.

Przykładowo, jeśli przeniesiesz się z Norwegii do Polski i po kilku latach wygrasz dużą sumę na loterii, brak zgłoszenia zmiany rezydencji podatkowej może oznaczać, że wygrana zostanie opodatkowana w obu krajach. Dlatego warto zadbać o formalne zakończenie rezydencji podatkowej.

Obowiązek podatkowy przy zmianie miejsca zamieszkania

Każda osoba opuszczająca Norwegię na stałe lub przestająca być rezydentem podatkowym ma obowiązek poinformować o tym norweski urząd skarbowy. Najczęściej dzieje się to podczas składania rocznego zeznania podatkowego. Jeżeli zaniedbasz tę formalność, Norwegia może nadal uważać cię za rezydenta podatkowego, co skutkuje ryzykiem podwójnego opodatkowania. Oznacza to, że część lub wszystkie twoje dochody mogą zostać opodatkowane w Norwegii, nawet jeśli zarabiasz w Polsce.

Kiedy następuje emigracja podatkowa?

Emigracja podatkowa to formalne zakończenie rezydencji podatkowej, co oznacza, że nie jesteś zobowiązany do płacenia podatków od dochodów osiąganych poza Norwegią. Zanim jednak będzie to możliwe, wszystkie dochody – zarówno te uzyskiwane w Norwegii, jak i za granicą – muszą być rozliczone przed wyjazdem.

Warunki zakończenia rezydencji podatkowej w Norwegii

Procedura zakończenia rezydencji podatkowej różni się w zależności od długości pobytu w Norwegii:

Osoby mieszkające w Norwegii krócej niż 10 lat: Obowiązek podatkowy wygasa, jeśli zamieszkasz na stałe za granicą i przebywasz w Norwegii nie więcej niż 61 dni w danym roku. Nie możesz też posiadać mieszkania w Norwegii, chyba że jest ono używane wyłącznie jako dom wakacyjny.

Osoby mieszkające w Norwegii dłużej niż 10 lat: W takim przypadku obowiązek podatkowy wygasa dopiero po trzech latach od opuszczenia Norwegii, pod warunkiem, że spędzasz tam mniej niż 61 dni rocznie oraz nie posiadasz mieszkania służącego jako główne miejsce zamieszkania.

Konsekwencje emigracji podatkowej

Zmiana rezydencji podatkowej wiąże się z dostosowaniem do przepisów podatkowych kraju, w którym zamieszkasz. Dochody uzyskiwane w Norwegii, takie jak zyski z inwestycji, wynajem nieruchomości czy emerytury, mogą jednak nadal podlegać norweskiemu opodatkowaniu. Aby uniknąć podwójnego opodatkowania, Norwegia zawarła umowy z wieloma krajami, w tym Polską, które regulują kwestie podatkowe przy zmianie rezydencji.

Jak formalnie zakończyć rezydencję podatkową?

Aby proces przebiegł sprawnie, musisz:

• Zamieszkać na stałe za granicą, co stanowi pierwszy krok do zmiany rezydencji podatkowej.
• Nie posiadać nieruchomości w Norwegii, chyba że jest ona używana wyłącznie jako dom wakacyjny.

Powrót do Norwegii

Jeśli planujesz powrót, pamiętaj, że ponownie staniesz się rezydentem podatkowym, jeśli spełnisz odpowiednie warunki pobytowe. Krótkoterminowy pobyt w Norwegii także może wymagać zgłoszenia dochodów, dlatego warto być świadomym obowiązujących zasad.

Dochody podlegające specjalnym zasadom

Niektóre dochody, takie jak wynajem nieruchomości, sprzedaż akcji czy fundusze emerytalne, mogą być opodatkowane w Norwegii nawet po zmianie rezydencji. Aby uniknąć problemów, warto skonsultować się z norweskim doradcą podatkowym i dokładnie zapoznać się z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Emigracja podatkowa to proces, który wymaga spełnienia szeregu warunków. Przed wyprowadzką warto zaplanować formalności, aby uniknąć podwójnego opodatkowania i problemów z norweskim urzędem skarbowym.

red.M.Czajkowska