Norweska administracja publiczna zajmująca się obcokrajowcami, składa się z wielu współpracujących ze sobą jednostek. Warto zapoznać się z zakresem kompetencji tych instytucji.

Urząd ds. Cudzoziemców (UDI) (Utlendingsdirektoratet) jest centralno-wykonawczym organem w sprawach dotyczących imigrantów i uchodźców na terenie Norwegii. Urząd podlega Ministerstwu Sprawiedliwości i Policji (Justis- og politidepartementet). UDI ma za zadanie, z jednej strony, przytować do legalnej i porządanej imigracji, w tym zapewnić bezpieczeństwo uchodźcom, a z drugiej strony zapobiegać nielegalnemu i nieporządanemu napływowi ludności imigracyjnej. UDI spełnia również centralną rolę, jako organ naukowy w sprawach dotyczących imigracji i uchodźctwa i ma przyczyniać się do rozwijania polityki rządowej dotyczącej tych dwóch obszarów. Odwołania od decyzji UDI są rozpatrywane przez organ niezależny politycznie: Komisję ds. Cudzoziemców (Utlendingsnemda/UNE).

Głównym zadaniem UDI jest rozpatrywanie podań o różnego typu zezwolenia na pobyt na terenie Norwegii. UDI współpracuje z policją i placówkami dyplomatycznymi za granicą, aby wnioski były rozpatrywane w jak nalepszy i jak najszybszy sposób. 

Serwis informacyjny
Tutaj możesz uzyskać informacje dotyczące składania podań, czasu rozpatrywania podań i dowiedzieć się czy Twoje podanie zostało rozpatrzone. Jeżeli wyślesz do nas e-mail, to otrzymasz odpowiedź w ciągu trzech dni roboczych.

Centrum Informacyjne UDI
Tutaj możesz zgłosić się osobiście, otrzymać informacje o składaniu podań, czasie rozpatrywania podań i dowiedzieć się czy rozpatrywanie Twojej sprawy jest już zakończone.

Serwis informacyjny dla pracodawców
Telefoniczny serwis informacyjny jest przeznaczony dla pracodawców pragnących uzyskać odpowiedź na pytania dotyczące podań o pozwolenie na pracę.

Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych 
Policja, Urząd ds. Cudzoziemców, Urząd podatkowy i Inspekcja Pracy utworzyły wspólne centra dla pracowników zagranicznych w Norwegii. Tutaj możesz uzyskać poradę, tutaj zostanie rozpatrzone  podanie o pobyt i rejestracja przeprowadzki do Norwegii. Centra przeznaczone są dla obywateli UE/EOG oraz obywateli pozostałych krajów ubiegających się o pobyt jako specjaliści, jak również dla członków rodzin obydwu wyżej wymienionych grup.Centra przeznaczone są dla osób odwiedzających i mają zasięg ogólnokrajowy.  

Urząd Podatkowy (Skatteetaten) podlega Ministerstwu Finansów (Finansdepartementet).  

Urząd Podatkowy jest odpowiedzialnyza aktualny rejestr ludności oraz rzetelne naliczanie i pobór podatków i opłat. 

Państwowa Inspekcja Pracy (Arbeidstilsynet) to organ podlegający Ministerstwu Pracy (Arbeidsdepartementet). Zadaniem tego organu jest nadzór nad tym czy przedsiębiorstwa przestrzegają norweskigo Kodeksu Pracy (arbeidsmiljøloven). Na mocy Ustawy o obcokrajowcach (Utlendingsloven) i Ustawy o upowszechnianiu umów zbiorowych (Allmenngjøringsloven), Państwowa Inspekcja Pracy ma prawo i obowiązek kontroli warunków pracy i płacy pracowników zagranicznych. Państwowa Inspekcja Pracy wypełnia zadania w ramach innych uregulowań prawnych, z których Ustawa o urlopach wypoczynkowych (Ferieloven) oraz część Ustawy antynikotynowej (Tobakkloven) należą do najważniejszych. Inspekcja prowadzi także dozór nad środowiskiem nauczania uczniów i studentów 
w szkołach zawodowych, wyższych i na uniwerstytetach.

Państwowa Inspekcja Pracy składa się z jednostki nadrzędnej – Direktoratet for arbeidstilsynet – i z siedmiu odziałów regionalnych z podlegającymi im urzędami rozsianymi po całym kraju. Siedziba główna Państwowej Inspekcji Pracy znajduje się w Trondheim. Celem działalności Państwowej Inspekcji Pracy jest pomoc w stworzeniu bezpiecznego środowiska pracy dla wszystkich – dobrych warunków zatrudnienia i pracy. 

Głównym zadaniem norweskiego Urzędu Celnego jest ochrona społeczeństwa przed nielegalnym wwozem i wywozem towarów, a zadanie to spełniane jest poprzez efektywną kontrolę. Urząd Celny pobiera także cło i opłaty w imieniu państwa. Urząd podlega Ministerstwu Finansów (Finansdepartementet) i jest zorganizowany w formie głównego urzędu centralnego z sześcioma oddziałami celnymi.

Głównym zadaniem NAV jest działanie na rzecz tego, by więcej osób podjęło pracę lub inne sensowne zajęcie. NAV zapewnia zabezpieczenie finansowe drogą systemu zasiłków dla bezrobotnych, zasiłków rodzinnych, opiekuńczych czy chorobowych, oraz świadczeń emerytalno-rentowych.

W każdej norweskiej gminie znajduje się urząd NAV. W większych miastach, znajduje się on w każdej dzielnicy. Urząd NAV jest wynikiem współpracy służby pracy z gminną służbą opieki społecznej.

Główny Urząd Pracy i Opieki Społecznej (Arbeids- og velferdsdirektoratet) jest podporządkowany Ministerstwu Pracy (Arbeidsdepartementet). Zajmuje się on zadaniami całego obszaru polityki NAV oraz spełnia funkcje pomocnicze dla urzędów NAV na terenie całego kraju.

Na stronie internetowej znajdziesz informacje o ofertach pracy, świadczeniach i usługach NAV. Znajdziesz tam również formularze, aktualne stawki, daty wypłat świadczeń oraz informacje o dokumentach, które należy załączyć do podania o świadczenia z NAV.

Jeżeli starasz się o świadczenia z NAV, jesteś zobowiązany do udzielenia właściwych informacji. Wynikiem podania niepełnych lub nieprawdziwych informacji, może być utrata praw do świadczeń, przy czym NAV może zażądać zwrotu wypłaconych pieniędzy. Sprawa może również zostać zgłoszona na policję. NAV kontroluje wypłaty świadczeń i współpracuje z innymi urzędami w celu wykrycia błędnych wypłat i nadużyć.

Urząd ds. Dzieci, Młodzieży oraz Rodziny Bufetat (Barne-, ungdoms- og familieetaten) jest organem administracyjnym podlegającym Ministerstwu ds. Dzieci i Równouprawnienia (Barne- og likestillingsdepartementet). Celem pracy urzędu jest zapewnienie rodzinom, dzieciom i młodzieży jak najlepszych warunków dorastania i rozwoju. 

Bufetat realizuje m.in. zadania na obszarach takich jak:

• Służby Ochrony Praw Dziecka (barnevernet)
• samotne osoby małoletnie ubiegające się o azyl
• poradnie rodzinne
• poradnictwo dla rodziców
• ośrodki kryzysowe oraz ośrodki dla osób wykorzystywanych seksualnie
• adopcja
• informacja dla młodzieży.

Państwowa Inspekcja Pracy (Arbeidstilsynet) to organ podlegający Ministerstwu Pracy (Arbeidsdepartementet). Zadaniem tego organu jest nadzór nad tym czy przedsiębiorstwa przestrzegają norweskigo Kodeksu Pracy (arbeidsmiljøloven). Na mocy Ustawy o obcokrajowcach (Utlendingsloven) i Ustawy o upowszechnianiu umów zbiorowych (Allmenngjøringsloven), Państwowa Inspekcja Pracy ma prawo i obowiązek kontroli warunków pracy i płacy pracowników zagranicznych. Państwowa Inspekcja Pracy wypełnia zadania w ramach innych uregulowań prawnych, z których Ustawa o urlopach wypoczynkowych (Ferieloven) oraz część Ustawy antynikotynowej (Tobakkloven) należą do najważniejszych. Inspekcja prowadzi także dozór nad środowiskiem nauczania uczniów i studentów 
w szkołach zawodowych, wyższych i na uniwerstytetach.

Państwowa Inspekcja Pracy składa się z jednostki nadrzędnej – Direktoratet for arbeidstilsynet – i z siedmiu odziałów regionalnych z podlegającymi im urzędami rozsianymi po całym kraju. Siedziba główna Państwowej Inspekcji Pracy znajduje się w Trondheim. Celem działalności Państwowej Inspekcji Pracy jest pomoc w stworzeniu bezpiecznego środowiska pracy dla wszystkich – dobrych warunków zatrudnienia i pracy. 

Urząd ds. Integracji i Wielokulturowości (IMDi) (Integrerings- og mangfoldsdirektoratet) jest ośrodkiem wiedzy o integracji i wielokulturowości w Norwegii oraz pracuje na ich rzecz. Urząd współpracuje z gminami, urzędami państwowymi, organizacjami imigranckimi, grupami imigranckimi oraz instytucjami sektora prywatnego.

Urząd podlega Ministerstwu ds. Edukacji (Kunnskapsdepartementet) i realizuje politykę ministerstwa w zakresie integracji i wielokulturowości.

Najważnejsze zadania IMDi to:

• osiedlanie uchodźców,
• przyczynianie się do kwalifikowania imigrantów do pracy lub nauki,
• realizacja Introduksjonsloven (ustawy o integracji uchodźców poprzez naukę języka i przygotowanie do pracy), 
• przyczynianie się do dialogu między społeczeństwem i mniejszościami narodowymi,
• zapobieganie i zwalczanie małżeństw zawieranych pod przymusem,
• rozwój wiedzy o integracji i wielokulturowości.

IMDi administruje szeregiem środków finansowych, jak np. dotacje dla gmin oraz dotacje dla organizacji pozarządowych, które działają na rzecz integracji i wielokulturowości. Biura IMDi znajdują się w Narvik, Trondheim, Bergen, Kristiansand, Gjøvik i Oslo.

(Politidirektoratet) podlega Ministerstu Sprawiedliwości i Policji (Justis- og politidepartementet). Głównym zadaniem urzędu jest zarządzanie, administrowanie i rozwój norweskiej policji w ramach nadanych przez ministerstwo. Urząd ten jest odpowiedzialny za zarządzanie, sterowanie i rozwój 12 regionalnych jednostek policyjnych oraz policyjnych organów specjalnych, w sumie ok. 16 000 pracowników. 

Urząd odgrywa dodatkowo kluczową rolę w zwalczaniu przestępczości międzynarodowej i zorganizowanej.

Zadania urzędu dzielą się na:

• koordynację celów, planów i pracy regionalnych jednostek policyjnych oraz policyjnych organów specjalnych,
• zadania wspierające i dozoru, 
• gotowość interwencyjną,
• rozpatrywanie skarg.

Na czele każdej regionalnej jednostki policyjnej stoi komendant (politimester), który odpowiada za całość usług, które świadczy policja. Każda regionalna jednostka posiada własną administrację i wspólną centralę operacyjną. Centrala operacyjna odbiera wszystkie wezwania do wypadków drogowych, nagłych wypadków, przestępstw oraz kiedy wymagana jest natychmiastowa pomoc.

Utdanningsdirektoratet jest częścią Ministerstwa Oświaty(Kunnskapsdepartementet). Urząd ten odpowiedzialny jest za nauczanie na poziomie szkoły podstawowej i średniej. Urząd jest odpowiedzialny za zapewnienie wszystkim dzieciom i młodzieży równego dostępu do nauki na wysokim poziomie. Główne zadania Urzędu Edukacji to podnoszenie jakości rozwoju, ocena jakości, analiza i dokumentacja nauczania podstawowego, wykonywanie zadań administracyjnych związanych z nauczaniem podstawowym oraz jego nadzór na poziomie krajowym. 

Na podstawie

http://www.nyinorge.no/pl